Að kaupa Lada Largus og fyrstu sýn

Loksins varð ég stoltur eigandi Lada Largus sjö sæta stationvagns frá Avtovaz. Auðvitað voru margir sem fældu mig frá því að kaupa, en eins og alltaf dregur þeir alla frá innlendum bílum. En ég tók samt tækifæri þar sem ég er með lítið fyrirtæki og svo rúmgóður bíll er auðveldur fyrir mig
nauðsynlegt og fyrir þann pening eru samkeppnisaðilar á bílamarkaði einfaldlega ekki til í grundvallaratriðum.

Þar að auki, að hafa áhyggjur ef allir hlutar og varahlutir á það eru fluttir inn. Þetta er sami Renault Logan MCV-bíllinn sem er löngu sleginn af tíma, sem að vísu hefur sýnt sig nokkuð vel og hefur fest sig í sessi meðal lággjalda fjölskyldubíla og lítillar atvinnubíls. Þar að auki, í einni af yfirbyggingarútgáfum, er sendibíll.

Það fyrsta sem þú tekur eftir þegar þú keyrir Lada Largus er langt hjólhaf, þú passar ekki inn í beygjurnar eins og það væri hægt að gera á Kalina eða Priora. Ég þarf hægt og rólega að venjast þessum fyrstu óþægindum á listanum mínum. Svo ég vara alla verðandi eigendur við - farðu varlega í beygjum, sérstaklega í borginni, óvart geturðu lent í kantinum með afturhjólunum þínum, það hefur verið athugað sjálfur.

Bílastæðin virtust líka í fyrstu frekar óþægileg, of stór, þó að stórir baksýnisspeglar hjálpi enn til í þessu erfiða máli. Um það bil vika er liðin og þessi óþægindi trufla mig ekki lengur, ég er búinn að venjast því. En stundum er ég samt hrædd við að taka það aftur ef það er veggur eða kantsteinar. Í framtíðinni er hægt að setja upp bílastæðaskynjara, eða jafnvel betra baksýnismyndavél. Fyrir byrjendur mun það almennt vera mjög gagnlegt tæki.

Vélin gleður, gangverkið er eðlilegt, en eins og alltaf viljum við Rússar keyra hratt, og svo virðist sem: ef aðeins mætti ​​bæta við 10, 20 hestum til fullrar hamingju - og það væri allt annað mál. Kannski seinna geri ég smá flísastillingu á Largusnum mínum, en á meðan ég keyri svona þarf ég að venjast bílnum. En ég var hissa á hljóðlátu innréttingunni, maður finnur strax að hér er ekkert eftir af VAZ nema nafnspjaldið á ofngrilli. Því miður hafa verkfræðingar okkar ekki einu sinni komist að því ennþá, þeir tóku bara fullbúna bílinn og kölluðu hann sínu eigin nafni.

Það er leitt, en við nánari athugun fann ég ekki síu í klefa, sem kom mér mjög á óvart í fyrstu og kom mér síðan í uppnám. Hvernig þá? Þetta er fjölskyldubíll, er það ekki!? Ég þurfti að kaupa sérstaka skálasíu í búðinni og setja hana upp sjálfur.